در دوره ساسانیان به قلعه مستحکم ارگ گفته میشد و در اوایل همین دوره نیز فرماندۀ ارگ و یا قلعه، ارگبذ نامیده میشد، ولی بعدها این عنوان به یکی از مقامات عالی لشگری داده شد.
در فرهنگ بزرگ سخن، واژه ارگ چنین تعریف شده است: قلعهای کوچک در میان برج و باروی شهر یا در میان قلعهای بزرگ.
در لغتنامه دهخدا نیز، در مورد ارگ نوشته شده: قلعۀ کوچکی باشد که در میان قلعهای بزرگ سازند.
اما در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، گفته شده: ارگ، دژ یا قلعهای استوار است که در درون شهر یا قلعهای بزرگتر و بر بلندی بنا شده باشد و مقر حکمرانان یا محل پادشاهان و خدم و حشم ایشان آنجا باشد.
در مجله پیش رو برای آشنایی بیشتر با این سازه عظیم، برخی از ارگهای معروف و تاریخی ایران را معرفی کردهایم.